Hoe de Naturentuin zich houdt bij deze extreme droogte, begin juli

Veel mensen laten me weten aan de Naturentuin te denken omdat het al zo lang zo extreem droog en warm is. Wij beregenen niet en tuinieren op ecologische wijze wat wil zeggen ”samenwerkend met de natuur”. Met de hand en gieters geven we wel regelmatig het zaai- en plantgoed water. Voor de rest proberen we planten op de juiste plek te zetten en de bodem bedekt te houden. Daarnaast zijn onze planten getraind in het ver weg zoeken van water en dus sterk. Tot nu toe ziet de tuin er nog steeds goed uit op het eerste zicht. Groen en relatief veel bloemen. Als je rustiger gaat kijken zie je wel veel strijd. Als me dat te erg wordt, gooi ik wel eens een emmer water bij die plant om hem een paar dagen extra te geven. Maar zeker is dat we planten en ook dieren gaan verliezen. Hoe erg ook, hoort dat erbij. Als tuinder wordt je dan weer uitgedaagd te experimenteren en creatieve oplossingen te vinden. Zo heb ik van enkele planten de grote bladeren afgeknipt en die erbij gelegd om schaduw te geven maar geen extra verdamping. De wortels en kleine blaadjes gaan weer groeien als er regen gaat vallen.
De foto’s hierbij zijn van eind juni, toen was het al weken warm en droog. Penwortels zoal papavers, malva’s en teunisbloemen doen het prima. Net zoals de planten die zichzelf uitgezaaid hebben. Ook duidelijk is dat planten die al 4 jaar op dezelfde plek staan sterker zijn dan 3 jaar oude planten. De vorig jaar gezette planten vallen het eerste uit, heel logisch. En een aantal planten moeten in het najaar echt een andere plek krijgen: phloxen en sommig perzikkruid. Ik ben heel benieuwd hoe de tuin uit deze droge periode komt, zeker zullen er kale plekken ontstaan, dat wordt de volgende uitdaging: hoe gaan we dat compenseren of aanvullen? Kom maar kijken ...